Ստամբուլյան կոնվենցիայի մասին այսօր չի խոսում, հավանաբար միայն ծույլը: Այն քննարկման առարկա է՝ սկսած բակում նարդի ու բլոտ խաղաղացող տղամարդկանցից ու պոլիկլինիկայում իրենց հերթին սպասող հիվանդների կողմից, վերջացրած վարսավիրներով և, իհարկե, տաքսու վարորդներով:

Ամենահետաքրքիրն այն է, որ գրեթե բոլորը, ում հետ առիթ եմ ունեցել զրուցել այս թեմայով, բուն փաստաթուղթը չէին կարդացել: Ավելին, վստահ եմ, որ մեր պատգամավորների մեծ մասը նույնպես չի կարդացել այս փաստաթուղթը, իսկ դրանց հիմնական մասը այս կամ այն առումներով շահագրգիռ կողմ է հանդիսանում:

Եվ զարմանալի էլ չէ, որովհետև նրա բովանդակությունը չի հրապարակվել ո՛չ զանգվածային մամուլում, ո՛չ սոցցանցերում: Ես, համենայն դեպս, չեմ հանդիպել:

Հիմա մտահոգություններիս մասին: Չնայած նրան, որ շարքային քաղաքացիների ջախջախիչ մեծամասնությունն այսօր այդ չարաբաստիկ կոնվենցիային դեմ է, ես մեծ մտավախություն ունեմ, որ աշնանային նստաշրջանում այն կվավերացվի Ազգային Ժողովի կողմից: Դա կարվի մի այնպիսի հարմար պահի, երբ ժողովրդի ուշադրությունը սևեռված կլինի մեկ այլ խիստ կարևոր իրադարձության վրա, ինչը նվազագույնի կհասցնի ընդվզումը:

Սա նշանակում է, որ նոր Հայաստանի նոր ԱԺ պատգամավորները, նեռարյալ նաև ընդդիմադիր (կամ այդպիսին համարվող) պետք է անընդհատ զգան իրենց ընտրողների բարոյական ճնշումը: Համոզված եմ, որ դրան մեծապես կնպաստի Կոնվենցիայի տեքստի հանրայնացումը մամուլի միջոցով՝ կոմպետենտ մարդկանց մեկնաբանություններով, որոնք կօգնեն քաղաքացիների համար ավելի տեսանելի և առարկայական դարձնել այն վտանգները, որոնց մասին այսօր նրանք աղոտ պատկերացումներ ունեն, դրանք էլ՝ զուտ քլիշեների մակարդակով: Եվ սա պետք է անել հնարավորինս արագ:

Իսկ այժմ՝ մի փոքր մեջբերում կոնվենցիայի տեքստից:

Հոդված 2, կետ 2.

· Կողմերին առաջարկվում է տվյալ Կոնվենցիան կիրառել տնային բռնությունների բոլոր զոհերի նկատմամբ: Պահպանելով նրա դրույթները, կողմերը հատուկ ուշադրություն են դարձնում կանանց, որոնք զոհ են դարձել գենդերային սկզբունքով:

Իսկ հաջորդ՝ 3-րդ հոդվածի c ենթակետում տրվում է գենդերային տերմինի բացատրությունը՝

· Գենդերային, նշանակում է սոցիալապես ամրագրված այնպիսի դերեր, վարք, գործունեություն և բնութագրեր, որոնք հասարակությունը դիտարկում է որպես կանանց և տղամարդկանց համապատասխանող:

Պարզ է, չէ՞, ինչ ական է դրված այս արտահայտության տակ:

Այս առումով ժամանակին շատ դիպուկ է արտահայտվել բուլղարացի հոգեբույժ և աստվածաբան Նիկոլայ Միխայլովը, ասելով. «Ստամբուլյան կոնվենցիան կրկնակի հատակով ճամպրուկ է: Վերևում դրված է կարծեք թե անմեղ ակնհայտը, ներքևում՝ վտանգավոր պարտավորություններն ու վերահսկողությունը»:

Եվ վերջում: Այո, մենք պարտավորություններ ունենք նաև Եվրոպայի առջև, դա ոչ ոք չի հերքում: Սակայն այն, որ ցանկության դեպքում կարելի է հաջողությամբ շրջանցել մեր պետականության և ազգային նկարագրի տակ տեղադրած այս ականը, վկայում է նույն Բուլղարիայի փորձը: Եվրամիության հնաբնակներից մեկը համարվող այս երկիրը հրաժարվեց վավերացնել կոնվենցիան՝ պատճառաբանելով դա ազգային շահերով: Ի դեպ, առաջինը, հավանաբար «տանտիրոջ իրավունքով» այն վավերացրեց Թուրքիան՝ 2012 -ին: Ինչպիսի՞ն են արդյունքները: Համաձայն վիճակագրության՝ հաջորդ 6 տարիներին 377 կանայք այդ երկրում սպանվել են ամուսինների կողմից՝ միայն ամուսնալուծության գործընթացների ընթացքում: